داستان خانه شیشه‌ای
این خانه‌ی تاریخی در ویرجینیا در آمریکا که سکونت‌گاه آقای لی (یکی از امضاکنندگان اعلامیه استقلال) بوده است در دست مرمت است و به زودی به روی بازدیدگران گشوده خواهد شد. شرکتی که عهده‌دار مرمت این بنا بوده است با رویکردی نوآورانه، بخش‌های باقی‌مانده از این بنای ساخته در سال ۱۷۶۹ را نگه داشته و بخش‌های از بین‌رفته از دیوارها و سقف و کف را با شیشه جایگزین کرده است. بخش‌های شیشه‌ای نه تنها از باقی‌مانده‌ی بنا حفاظت می‌کنند بلکه به بنا به عنوان یک واحد یکپارچه زندگی دوباره می‌بخشند.
در این پروژه، تکنولوژی جدید سازه‌های شیشه‌ای، با سنگ و آجر و الوار قرن هیجدهم درهم‌می‌آمیزد. در حالی که روش‌های سنتی مرمت، شواهد داستان انسانی بناها را از نظرها می‌پوشانند، این دیزاین شفاف بر عنصرهای ساختاری بنا تاکید می‌کنند و پنجره‌ای به زندگی کسانی که این جا را ساخته‌اند و کسانی که در آن زیسته‌اند می‌گشاید. اثرانگشت‌ها روی آجرهای دست‌ساز دیده می‌شود؛ اثر ابزارهای دستی رو الوارها پیداست و موفقیت‌ها و شکست‌های سازندگان بنا در معرض دید است.
بازدیدگران می‌توانند وارد ساختمان شوند و هم باقی‌مانده‌های ساختمان اصلی و هم بخش‌های جدید شیشه‌ای را ببینند. دیدن منظره‌ی پیرامونی از خلال دیوارهای شیشه‌ای، بازدیدگران را به طبیعت پیرامون و باقی‌مانده‌های مزرعه‌ی تنباکو که زمانی نسل‌هایی از بردگان در آن کار می‌کرده‌اند پیوند می‌دهد. این هم‌جواری درون با بیرون، و گذشته‌ی تاریخی با دیزاین امروزی، امکان نگاهی چندلایه و پیچیده نه تنها به خانه بلکه همچنین به انسان‌هایی که در طول سده‌ها در این جا زیسته‌اند فراهم می‌کند ـ قبیله‌ای از بومیان آمریکا، مهاجران انگلیسی، خانواده‌ی لی و کسانی که بردگی کرده‌اند.
مدیر اجرایی پروژه می‌گوید «هدف مااین است که تاریخ را درونی و واقعی و ملموس کنیم و به مردم نشان دهیم که چگونه آن‌ها هم بخشی از یک پیوستگی تاریخی که هویت این مکان را می‌سازد هستند. این پروژه جریان‌های تاریخی را به پیوند می‌دهد: تجربه‌ی سرخ‌پوست‌های آمریکا، آمدن انگلیسی‌ها به آمریکای شمالی، برده‌داری موروثی، دوره‌ی استعمار و انقلاب آمریکا، جنگ داخلی و حقوق مدنی امروزی.»
یکی از طراحان این پروژه می‌گوید «باقی‌مانده‌های مزرعه خیال‌پردازی ما را به چالش کشید که چگونه طرحی بیندیشیم که هم آنچه مانده نگهداری و مرمت شود و هم به بازدیدگران یک تجربه‌ی نوآورانه و متفاوت بدهد. حاصل کار ما به گونه‌ای است که نه تنها کنجکاوی بازدیدگر بلکه تخیل فعال او را نیز برمی‌انگیزد.»
به گفته‌ی او «سازه‌ی شیشه‌ای به بهترین شکل این ایده را کپسوله می‌کند. این روش به بازدیدگر امکان می‌دهد خانه اصلی را کاملا درک کند، پیکربندی کلی و ردپاها و کارکردهای آن را بازآفرینی کند، و هم از درون و هم از بیرون با طبیعت پیرامون پیوند برقرار کند. در عین حال، چیزی را که معمولا دیده نمی‌شود آشکار می‌کند: کار مرمت و پاسداری، مصالح استفاده شده، روش‌ها و صنعتگری در سازه‌های محلی.»
نام: the glass house project
مکان: Warsaw, Virginia, US
معمار: machado silvetti
طراحی فضای سبز: reed hilderbrand
طراحی نور: tillotson design associates
منبع: designboom
پاسخ‌ها