بررسی کتاب Deep Work

این کتاب به بررسی و ارایه روشهای افزایش بازدهی در محیطهای کاری و پراغتشاش می‌‌پردازه. با مثال از بیل گیتس و جی‌‌کی رولینگ، ادعا می‌کنه به کارگیری تفکر عمیق، بازدهی فعالیتها رو به شکل مطلوبی افزایش میده.

در جهان پرتلاطم و رقابتی امروز ٣ دسته آدم موفق میشن و در بازار کار دووم میارن: کسانی که به خوبی و موثر با هوش مصنوعی و علوم جدید داده و پردازش سروکار دارن، کسانی که در کاری که انجام میدن تخصص بالایی دارن و کسانی که ثروت زیادی دارن.
یادگیری سریع موضوعات جدید، نیاز به تمرکز بالا بدون حواس‌‌پرتی داره.
دنیای پر از نویز امروزی توانایی تمرکز رو از ما گرفته، و حواس‌‌پرتی مداوم از کار به صورت یک اعتیاد در اومده. فعالیتهای زود بازده زیادی هستن که ما رو به دوری از تمرکز تشویق میکنن، نظیر شبکه‌های اجتماعی.

روشهای که توصیه می‌کنه:
به سادگی تسلیم شدن در برابر حواس پرتی کاغذ ما رو شرطی و به نوعی معتاد می‌کنه. مقاومت ما بسیار پایین میاد به شکلی که توانایی تمرکز رو به کل از دست می‌دیم. راه‌‌حل برنامه داشتن هست، به صورت مکتوب مثلا. در یک ساعت مشخص تلفن و ایمیل رو چک کردن.

شرطی کردن مغز به تمرکز مثل وزنه زدن و تقویت عضلات سخت هست و به انرژی نیاز داره. تو یک بررسی، یک دستگاه به داوطلبان دادن که به صورت تصادفی در طول روز از آنها میپرسید که مشغول چه کاری هستند و میزان رضایتشون چقدره. نتایج نشود داد بیشترین رضایت درونی زمانی هست که فرد مشغول انجام کاری هست که با حداکثر توانایی ذهنی یا فیزیکی به یک نتیجه دیدار و ارزشمند برسه. نویسنده نتیجه میگیره که بهترین حالت انسان زمانی هست که در یک فعالیت چالشی غرق بشه.

این امر تمرکز بالایی می‌طلبه اما مانعی که هست که تغییر توجه به فعالیت‌‌های سطحیه. که عمدتا شامل اینترنت‌‌ گردی، موسیقی، تلویزیون و شبکه‌های اجتماعی میشه. اراده ذهنی آدم‌ها محدود است و توانایی مقاومت زیادی در برابر حواس‌‌پرتی نداره. مبحث مورد اشاره بعدی کارهای نیمه تمام هست که همیشه فضایی رو در ذهن ما اشغال می‌کنه.برای هر کار نیمه‌‌تمام باقی مونده باید یک برنامه مشخص برای اتمامش داشت.از موازی کاری باید اجتناب کرد.برای رسیدن به بازدهی بالا باید برنامه ما دو حالت داشته باشه یا کار با تمرکز بالا بدون حواس‌‌پرتی یا استراحت مطلق بدون فکر کردن به کارها.

باید گاهی از اینکه حوصله ما سر بره استقبال کنیم و از خلوت کردن با خودمون نترسیم. اگر هر جایی که چند دقیقه معطل هستیم از گوشی استفاده کنیم، فعالیتهای سطحی عادت ذهن میشه که در تناقض با تمرکز عمیق هست. در واقع ذهن عادت می‌کنه به محض مواجه با یک چالش سخت به فعالیت سطحی نظیر چک کردن گوشی روی بیاره. یکی از نشانه‌های تنبل شدن ذهن این هست که در هنگام مواجهه با یک موضوع سخت، به جای پرداختن به اون، چیزی رو که می‌دونیم یادآوری و مرور می‌کنیم. بهترین روش برای جلوگیری از اتلاف وقت این هست که اول عوامل حواس‌‌پرتی، اعتیاداور بودن شبکه‌های اجتماعی و اثر مخربشون بر توانایی‌های ذهن رو بشناسیم، و دوم برنامه‌‌ریزی داشتن برای هر دقیقه از زندگی هست. این برنامه‌ریزی به معنای محدود کردن زندگی نیست بلکه آگاهی از گذر زمان و هدایت روند زندگی به سمت پیشرفت هست.

• این پاسخ 1 سال، 11 ماه پیش توسط  idealist ویرایش شده است.